فرار از دین و مجازات آن

فرار از دین چیست و مجازات چیست؟

اصطلاح "فرار از دین" به این معنی است که شخص اموال خود را به شخص دیگری مانند فرزند خود منتقل می کند تا از طریق یک معامله ساختگی از بدهی خود فرار کند.

همانطور که در قانون مدنی آمده است ، نیازی نیست که معامله در قرارداد قید شود ، اما اگر هدف ، انگیزه و جهت معامله در معامله قید شده باشد ، آن هدف باید قانونی باشد ، در غیر این صورت معامله باطل است. به همچنین اگر در معامله ای مشخص شود که شخصی به قصد فرار از دین و رسم معامله کرده است ، آن معامله باطل است. به عبارت دیگر ، در معاملات رسمی بین فروشنده و خریدار هیچ پولی مبادله نمی شود.

ماده 218 قانون مدنی ، لغو شده در سال 1370 ، مشروط بر این که "اگر معلوم شود که این معامله قصد فرار از دین داشته است ، معامله معتبر نیست".

در اینجا مثالی از رأی برای فرار از دین مهریه آورده شده است تا بتوانید با کل موضوع بیشتر آشنا شوید. اگر موکل مهریه خود را پس از اختلاف خانوادگی اجرا کند و مهریه خود را مطالبه کند و سپس همسرش به طور رسمی اموال خود را به شخص دیگری واگذار کند تا مهریه را نپردازد و از دین فرار کند. اگر شخص از مقاصد مرد آگاه باشد ، هم مجرم محکوم و هم انتقال دهنده به ده ماه حبس و انتقال گیرنده به چهار ماه حبس محکوم می شوند. این رای برای بیست روز پس از آن قابل اعتراض است.

از مطالب فوق می توان دریافت که مجازات فرار از مهریه معمولاً حبس است؛ اما با اعتراض به آن می توان این مجازات را کاهش داد.

اصطلاح فرار از دین به چه معناست؟ و مجازات فرار از دین چیست؟
گاهی افراد برای فرار از بدهی و عدم پرداخت آن ، اموال خود را به شخص دیگری واگذار می کنند. به همین دلیل ، اگر شخصی برای فرار از دین اموال خود را به شخص دیگری واگذار کند ، اگر بقیه دارایی او بدهی او را برآورده نکند ؛ عمل این شخص جرم محسوب می شود و به چهار ماه تا دو سال زندان محکوم می شود. همچنین ، اگر انتقال گیرنده از این امر مطلع باشد ، شریک جرم شناخته می شود و باید بدهی ، همان اموال یا قیمت آن ملک را بپردازد.

از آنجا که این یک جرم کیفری است ، باید مدعی العمومی که در محل وقوع جرم است به عنوان مرجع صالح انتخاب شود. صحنه جنایت مکانی است که این معامله به قصد فرار از دین انجام شده است.

همچنین طبق ماده مکرر 218 (الحاقی 14/8/1370): «هرگاه طلبكار به دادگاه اقامه دعوا كند ، دلایلی را بیان می كند كه مدیون قصد فرار از بدهی اموال خود را می فروشد ، دادگاه می تواند توقیف كند. اموالش به میزان بدهی. " "او صادر می کند که در این مورد او حق فروش اموال را بدون اجازه دادگاه نخواهد داشت."

معامله با قصد فرار از دین چه شرایطی دارد؟ راه فرار از دین چیست؟
1- وجود دین یا اعتقاد مالی
دین شخص باید برای شخص ثالث ثابت شود. به همین دلیل ، انتقال اموال به شخص دیگر فرار از دین محسوب می شود. فقط تعهدات مالی و مذهبی که موضوع قضاوت و اسناد مالی قابل اجرا هستند در نظر گرفته می شود.

2- انتقال اموال توسط بدهکار
این جنایت در صورتی مرتکب می شود که شخصی به دلیل فرار از دین اموال خود را به دیگری واگذار کند. این انتقال باید از نظر مالی قانونی باشد. اگر شخصی به هر دلیلی بدون اجازه قانونی به طلبکار آسیب برساند ، موضوع دیگری است.

3- لزوم آگاهی انتقال گیرنده از قصد بدهکار
اگر انتقال گیرنده از موضوع ارتداد آگاه باشد ، او را همدست می دانند. بنابراین ، طبق قانون ، همان پولی که به انتقال گیرنده یا قیمت و امثال آن از اموال انتقال گیرنده داده شده است ، برای پرداخت بدهی اخذ می شود. با این حال ، اگر انتقال گیرنده از این موضوع مطلع نباشد ، هنوز هیچ قانون کیفری برای آن ارائه نشده است.

4- معاملات باید جنبه مالی داشته باشد
در مورد ارتداد منظور ما معاملاتی است که جنبه مالی دارد. تصرفات و معاملات غیرمالی در این دسته قرار نمی گیرد ، حتی اگر به منظور فرار از دین باشد. به عنوان مثال ، قرارداد ازدواج ، جدا از تعهدات مالی ، به دلیل جنبه های شخصی و اخلاقی ، یک قرارداد غیرمالی است. اما در مورد مهریه ، اگر بیش از مبلغ عادی و معقول باشد ، قرارداد باطل است.

5. تصرف باید به طلبکاران خسارت وارد کند
هرگاه در معامله طلبکار ضرر کند و نتواند مطالبه خود را از بدهکار اخذ کند ؛ او می تواند برای لغو معامله بدهکار و گیرنده به دادگاه مراجعه کند. بنابراین یک معامله با قصد فرار از بدهی زمانی است که ابتدا دارایی بدهکار کاهش می یابد. ثانیاً ، بدهکار را فقیرتر می کند.

بنابراین هر زمان که بدهکار بتواند دارایی باقی مانده خود را مطالبه کند ، معامله باطل نیست.

6- قصد فرار
همانطور که در بالا گفته شد ، تنها زمانی معامله باطل است که ثابت شود قصد نجات از دین بوده و بر اساس نیرنگ است. بنابراین وقتی بدهکار می تواند به طلبکار پرداخت کند ، طلبکار نمی تواند به هیچ معامله ای که بدهکار انجام می دهد اعتراض کند.

دوره ارتداد معمولاً به یک سال پیش برمی گردد. به عنوان مثال ، اگر شخصی به طور رسمی اموال خود را کمتر از یک سال قبل از سررسید خود منتقل کند ، معامله باطل است.