قانون شوراهای حل اختلاف
قانون شوراهای حل اختلاف مصوب 16/9/1394 توسط کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی (3 سال مشروط)
ماده 1 - به منظور حل اختلافات ، صلح و سازش بین اشخاص حقیقی و حقوقی غیر دولتی ، شوراهای حل اختلاف آنها "شورا" نامیده می شوند و تحت نظارت قوه قضائیه و مطابق با مفاد این قانون تشکیل می شوند. توجه: تعیین دامنه فعالیت جغرافیایی شورا در هر حوزه قضایی به عهده رئیس همان حوزه قضایی است.
ماده 2 - شوراهای حل اختلاف در شهرها و در صورت لزوم در روستاها به تعداد لازم تشکیل می شود. تبصره - رئیس قوه قضائیه می تواند شوراهای تخصصی برای رسیدگی به امور ویژه به روشی که در © 23 © این قانون تعیین شده تشکیل دهد.
ماده 3 - هر شورا دارای یک رئیس ، دو عضو اصلی و یک عضو علی البدل است و در صورت لزوم می تواند یک مدیر دفتر برای انجام وظایف خود داشته باشد که توسط رئیس حوزه قضایی مربوطه پیشنهاد و توسط رئیس کل دادگستری استان یا اداره ابلاغ شود. معاون مربوطه برای وی صادر شده است © 11 ©.
ماده 4 - در هر حوزه قضایی یک یا چند قاضی دادگستری که قاضی شورا خوانده می شوند وظایف خود را طبق مقررات این قانون انجام می دهند.
تبصره 1- قوه قضاییه می تواند از قضات شاغل یا بازنشسته برای تأمین قضات شورا استفاده کند.
تبصره 2- مرکز امور شوراها می تواند از قضات شورا به صورت تمام وقت یا نیمه وقت استفاده کند.
تبصره 3- رئیس قوه قضاییه می تواند برای چندین شورا قاضی منصوب کند.
ماده 5 - تصمیم برای تعیین قاضی شورا توسط رئیس قوه قضاییه و تصمیم انتصاب هر یک از اعضای شورا به پیشنهاد رئیس دادگستری توسط رئیس مرکز امور شورا صادر می شود.
ماده 6- اعضای شورا باید دارای شرایط زیر باشند:
الف - معتقدان به دین مبین اسلام ؛
ب- تابعیت جمهوری اسلامی ایران ؛
ج - تبعیت عملی از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ولایت مطلقه ولایت فقیه؛
د- حسن شهرت برای امانت داری ، دین و صحت عمل.
ه) عدم استفاده از الکل و عدم اعتیاد به مواد مخدر یا مواد روانگردان.
ج- حداقل سی سال سن؛
ز - کارت پایان خدمت یا معافیت خدمات عمومی برای مشمولان.
ح - حداقل مدرک کارشناسی یا مدرک حوزوی معادل آن برای کلیه اعضای شورای حل اختلاف شهرستان و سوادآموزی در شورای روستا و ترجیحاً مدرک دیپلم یا بالاتر.
خ - متاهل بودن
د- سابقه اقامت حداقل شش ماه در منطقه شورا و ادامه اقامت پس از عضویت © 25 ©؛
ه - عدم سابقه محکومیت کیفری موثر و عدم سلب حقوق اجتماعی.
تبصره 1- برای عضویت در شورا ، دارندگان مدارک دانشگاهی یا حوزوی در رشته های © 12 © حقوق قضایی یا الهیات با گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی ترجیح داده می شوند و حداقل یکی از اعضای حل اختلاف شهر شورا باید در زمره دارندگان مدارک فوق باشد.
تبصره 2- افرادی که قبل از لازم الاجرا شدن این قانون به عضویت شوراها درآمده اند ، در صورت عدم احراز شرایط موضوع بندهای (ح) و (x) ، ادامه عضویت آنها بلامانع است.
تبصره 3- رئیس قوه قضائیه می تواند در دعاوی و شکایات شورای حل اختلاف ویژه ای برای صلح و سازش تشکیل دهد. © 26 © اقلیت های مذهبی موضوع ماده (13) ماده 13 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. اعضای این شورا باید پیرو دین خود باشند.
تبصره 4- اعضای شورا موظفند طبق سوگندی که رئیس قوه قضاییه تهیه و تأیید کرده است قبل از شروع به کار سوگند یاد کنند.
ماده 7 - قضات ، کارکنان دادگستری ، وکلا و مشاوران حقوقی ، کارشناسان رسمی دادگستری و کارکنان نیروهای نظامی و انتظامی جمهوری اسلامی ایران و سرویس های اطلاعاتی حق عضویت در شورا را ندارند. همانطور که در مواضع خود هستند.
ماده 8- در موارد زیر شوراها با رضایت طرفین برای صلح و سازش اقدام می كنند.
الف - کلیه امور مدنی و حقوقی ؛
ب- کلیه جرایم قابل گذشت ؛
ج - جنبه خصوصی جرایم غیرقابل گذشت؛
تبصره: اگر رسیدگی به جلسه شورا به درخواست یکی از طرفین انجام شود و طرف دیگر اظهار عدم تمایل به استماع شورا در پایان جلسه اول کند ، شورا درخواست را تشکیل می دهد و طرفین را به مقام صالح.
ماده 9- در موارد زیر قاضی شورا باید با مشورت اعضای شورا تصمیم گیری و تصمیم گیری کند: قوانین در دادگستری مطرح می شود.
تقاضای تخلیه