قانون مبارزه با پولشویی
قانون مبارزه با پولشویی اصلی ترین قانون حاکم بر اقدامات ضد پولشویی (AML) در ایران است. این قانون مشتمل بر دوازده ماده و هفت تبصره در جلسه علنی روز سه شنبه 23 فوریه 2007 توسط مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 6 فوریه 2007 توسط شورای نگهبان تصویب شد.
تأسیس شورای عالی مبارزه با پولشویی
مطابق ماده 4 این قانون ، شورای عالی مبارزه با پولشویی ، به ریاست وزیر امور اقتصادی و دارایی و متشكل از وزرای صنعت ، معدن و تجارت ، اطلاعات ، كشور و رئیس کل بانک مرکزی ، اسناد و مدارک ، اطلاعات و گزارش های دریافتی ، تهیه سیستم های اطلاعاتی هوشمند ، شناسایی معاملات مشکوک و با هدف مبارزه با جرم پولشویی تشکیل شده است.
قوانین پایین دستی
از جمله مقررات پایین دستی که پس از تصویب این قانون و برای اجرای مفاد آن وضع شده اند ، موارد زیر را می توان ذکر کرد:
آیین نامه های اجرایی قانون مبارزه با پولشویی (2009) تعیین ساختار و ساختار اجرایی شورای عالی مبارزه با پولشویی (2009)